© 2021 NBD Biblion

Door: R. Dellemann

'Het voelt alsof de twee lange verhalen uit dit boek zijn vertaald uit het Engels, maar David Westling (1988) is toch echt een Nederlandse auteur. Een naam om te onthouden. Zoals ook beide hoofdpersonen uit de verhalen tot de verbeelding spreken. In 'De vreemdelinge' kruipt Westling in de huid en het hoofd van Lori, een Engelse ongetrouwde vrouw van midden 40, die tijdens een bedrijfsuitje naar Lissabon eerst gefascineerd en dan afgeschrikt wordt door een collega. Ze raakt letterlijk en figuurlijk de weg kwijt. Een indringend portret van een vrouw die zich staande probeert te houden. Ook in 'De wandel van een oude premiejager' volgen we de hoofdfiguur van heel dichtbij. Ed is een te zware loodgieter uit Manchester die in een pension aan de Engelse oostkust op verhaal komt, letterlijk, nadat zijn huwelijk is gestrand. Hij vertelt
ons hoe darts hem bij zijn (tweede) vrouw Sue bracht en hoe hij zijn liefde voor en geluk met haar heeft verspeeld. Twee onopvallende types die in krachtige taal worden uitgelicht en daardoor bijzonder worden. Een knappe prestatie van een veelbelovend schrijver.'

© 2021 LeesKost

Door: M. Janssen

'De vreemdelinge en de oude premiejager: twee mensen maken de balans op. (...) Lorraine en Ed zijn mensen die in grote onzekerheid en twijfel verkeren. Hun zoektocht naar bevrijding en opluchting brengt hen in beangstigende en merkwaardige situaties. Ondanks dat zijn zij allebei herkenbaar ‘gewoon’. Dat maakt hen zo ‘lezenswaardig’.

Westling bouwt met welgekozen woorden zijn spanning op. Hij schrijft zó dat je gefascineerd blijft doorlezen, buitengewoon knap. Beide verhalen zijn kleine, mooi afgeronde  psychologische romans en zeer het lezen waard.'

© 2021 Leestafel

Door: Marjo

'In dit boek zijn twee verhalen gebundeld. Een vrouw van over de veertig en een twintig jaar oudere man. Beiden staan op een keerpunt in hun leven. Er moet iets gebeuren, maar wat?  Een reis, een andere omgeving biedt hen misschien een uitweg? (...) Twee verhalen over heel gewone mensen. Voor spanning en sensatie moet je niet bij David Westling zijn. Hij duikt diep in de persoonlijkheid van zijn hoofdfiguren, ontleedt hun drijfveren en biedt hen mogelijkheden. Dat weet hij zo op te schrijven dat het twee boeiende verhalen zijn geworden. Ook bij ‘gewone’ mensen met ‘gewone’ problemen wil je weten hoe het hen verder vergaat.'

© 2021 De Leesclub van Alles

Door: Jan Stoel

'De jonge auteur David Westling (1988) publiceert met De vreemdelinge en de oude premiejager zijn derde verhalenbundel. De twee verhalen, De vreemdelinge en De wandel van een oude premiejager, dragen de kenmerken van een novelle: een eenvoudige structuur, een beperkt aantal personages. Ook vormen ze een eenheid qua thematiek. De hoofdpersonages (respectievelijk Lorraine Washburn en Ed Brewster) bevinden zich op een cruciaal punt in hun leven. Lorraine en Ed, alle twee gewone mensen, zitten allebei niet lekker in hun vel en gaan op reis. Daardoor verandert hun perspectief op de toekomst. In beide novelles duikt Westling in de psyche van deze personages en beschrijft hun worsteling met gemis. Ze proberen hun leven weer in balans te krijgen. (...) De vreemdelinge voelt als een toeristische trip met allerlei beschrijvingen van de gebouwen en de plekken die bezocht worden. Wanneer je beide verhalen op een andere wijze leest dan merk je dat de auteur emoties aan de plekken die bezocht worden verbindt. (...) Westling overtuigt met deze twee gelaagde psychologische novellen geschreven. Wordt het na al die verhalen en novellen tijd voor een roman?'